Miejskie dekoracje zaprojektowane na ASP upiększą ulice Spycimierza podczas Bożego Ciała
Boże Ciało w Spycimierzu to zawsze wyjątkowa, odświętna uroczystość, ale w tym roku święto to ma uzyskać jeszcze wystawniejszą oprawę. Wszystko dzięki wspólnej inicjatywie gminy oraz studentów z łódzkiej Akademii Sztuk Pięknych.
Miejskie dekoracje
W dniu 17 grudnia 2021 roku miało miejsce długo wyczekiwane wydarzenie w gminie Uniejów – unikatowa tradycja usypywania kwiatowych dywanów na święto Bożego Ciała w Spycimierzu została wpisana na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO. O to wyróżnienie mieszkańcy gminy starali się już od kilku lat.
Z okazji umieszczenia zwyczaju kwiatowych kobierców na światowej liście UNESCO (więcej o tym wydarzeniu można przeczytać tutaj), młodzi, łódzcy artyści przygotowali trzynaście przestrzennych dekoracji ulicznych. Pojawią się one w infrastrukturze Spycimierza i upiększą miejski krajobraz podczas tegorocznych obchodów Bożego Ciała.
Uroczyste ozdoby to wspólny projekt pomiędzy Urzędem Miasta w Uniejowie a Akademią Sztuk Pięknych w Łodzi. Projektami dekoracji zajęli się studenci Instytutu Architektury Wnętrz z Pracowni Artystycznych dla Krajobrazu.
W przyszłości podejmowane będą kolejne inicjatywy między ASP a gminą, takie jak organizacja różnego typu plenerów studenckich, konferencji, warsztatów, prezentacji czy pokazów.
200-letnia tradycja
Ponad 200-letnia tradycja układania na drogach i chodnikach dywanów z płatków i pąków kwiatowych na czas procesji Bożego Ciała jest kultywowana głównie w Spycimierzu w województwie łódzkim. Można się z nią jednak również spotkać w czterech opolskich wsiach: w Olszowej, Zimnej Wódce, Zalesiu Śląskim i Kluczu.
Kolorowe kobierce powstają z różnych gatunków kwiatów, a za ich projekt i wykonanie odpowiedzialni są sami mieszkańcy Spycimierza. Gotowe kobierce mogą uzyskać najróżniejsze formy: od abstrakcyjnych wzorów, po symbole religijne czy słowa.
Kwietne dywany służą jako upiększenie trasy procesji oraz powitanie jej uczestników.
Fajnie, że tradycja nie wymiera i jest kontynuowana. 200 lat tradycji robi wrażenie.